Eerste kennismaking

Deze ochtend werden we wakker onder een stralende zon en blauwe lucht.  Wat we nog niet wisten is dat er een windje stond en hoe kan het anders, wind op kop.  Het landschap wijzigde in nog wel bosrijk, maar ook veel velden. De natuur werd rijker, maar de mensen ook aan de huizen met zwembaden te zien. Vlotjes reden we onze eerste 40 km naar Dax. Tegen de middag kwamen we aan. We vonden als bij toeval een zeer aangenaam terrasje met juist 2 stoeltjes vrij. We konden aan de verleiding niet weerstaan om een hoofdschoteltje te verorberen, gevolgd door een uitstekend dessertje, begeleid met een rosé wijntje uit de streek.  Saint Jacques, vergeve het ons. Dax is bekend voor zijn warmwaterbronnen, die geneeskrachtige eigenschappen toegeschreven krijgen. Dat we in de regio van de "canard" zitten is onmogelijk om dit niet door te hebben.

Na Dax veranderde het landschap plots in een opeenvolging van colletjes, met als echt toetje een klim van 2,5 km, met stijging van 6 pct. We gingen vlotjes naar boven, vingers in de neus.  Ootmoed komt voor de val!  Na de klim,lagen de Pyreneeën ineens voor ons : elegant en uitdagend, omgeven door een wit aureool. Zullen wolken geweest zijn en geen sneeuw!

Na 75 km, iets meer dan de geplande 62, kwamen we in onze chambre d'hôtes aan. De vrouw des huizes verwelkomde ons en informeerde ons dat mogelijkheid tot dineren in het dorp bestaat als de uitbater er zin in heeft. Onze ietwat verwonderde blik lokte bij haar de reactie uit "vous êtes dans le sud!".

Morgen varen we ook richting hemel, of wordt het toch de hel?